Ochrona roślin przed agrofagami (takim mianem określa się ogólnie organizmy szkodliwe takie jak np. szkodniki, sprawcy chorób czy chwasty) by była skuteczna musi być poprzedzona szczegółową analizą, polegającą przede wszystkim na umiejętnym zdiagnozowaniu zagrożeń na poszczególnych polach w gospodarstwie. Producent rolny by odpowiednio dobrać środek ochrony roślin, powinien wiedzieć jak wyglądają objawy chorobowe, oznaczyć główne gatunki chwastów występujące na jego polach, znać objawy niedoborów składników pokarmowych czy rozpoznać szkodniki zarówno osobników dorosłych jak i ich postacie larwalne.

Lubelski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Końskowoli prowadzi monitoring zbioru zbóż i rzepaku z poszczególnych powiatów województwa lubelskiego. Jednym z głównych zadań monitoringu jest ocena plonowania i jakości poszczególnych gatunków zbóż i rzepaku w okresie żniw. Na podstawie tych informacji prezentujemy średnie plony i jakość tych gatunków uzyskiwane przez gospodarstwa rolne na terenie województwa lubelskiego. Prezentowane wyniki są wartościami średnimi, uwzględniającymi wszystkie niekorzystne zjawiska występujące w okresie wegetacji. Np. susze, uszkodzenia w okresie spoczynku zimowego, występowanie agrofagów, starty wyrządzone przez zwierzynę leśną. Dodatkowo informujemy, że maksymalne plony możliwe do osiągniecia w poszczególnych gospodarstwach indywidualnych stosujących prawidłową agrotechnikę przy sprzyjających warunkach pogodowych mogą znacznie przekraczać prezentowane dane.

Zboża jare:

Pszenica jara – charakterystyka odmian pszenicy jarej zalecanych do uprawy na obszarze 

                          woj. lubelskiego.

W III dekadzie lutego pobrano monolity glebowe z plantacji ozimin na terenie poszczególnych powiatów woj. lubelskiego. W trakcie pobierania monolitów gleba była zamarznięta, z niewielką pokrywą śnieżną. Monolity zostały poddane ocenie w I dekadzie marca. Łącznie pobrano 177 prób dla zbóż ozimych i 73 dla rzepaku ozimego. Na większości powierzchni stan plantacji ozimin był podobny lub niewiele gorszy w porównaniu z obserwacjami wykonanymi w roku ubiegłym.

Kukurydza zarówno w uprawie na ziarno jak i na kiszonkę wykazuje bardzo duże potrzeby pokarmowe. Niedobór któregokolwiek składnika może skutkować stratą plonu. Najbardziej efektywnym sposobem uzupełnienia roślin w makroelementy (N, P, K, Mg, S) oraz mikroelementy (Zn, B, Mn, Cu) jest przeprowadzenie nawożenia dolistnego w okresie wegetacji. Ma ono na celu uzupełnienie zaopatrzenia roślin w mineralne składniki pokarmowe i nie może zastąpić podstawowego nawożenia doglebowego zwłaszcza w przypadku makroelementów.