W sytuacji  gdy zdrowe zwierzę ( krowa, owca, koza, świnia czy koń), ulegnie wypadkowi np. złamie kończynę, kręgosłup  lub też ulegnie innemu urazowi, który uniemożliwia mu naturalne poruszanie się, a tym samym transport do rzeźni, wówczas możliwy jest ubój takiego zwierzęcia  z konieczności. Rozwiązanie takie ma na celu oszczędzenie zwierzętom niepotrzebnych cierpień, na jakie mogłyby być narażone przy normalnym transporcie do ubojni. Jest to także szansa na uratowanie wartości rzeźnej tuszy.

Po wypadku należy jak najszybciej wezwać lekarza weterynarii, który zadecyduje o dalszym postępowaniu. Jeżeli lekarz stwierdzi,  że zwierzę powinno być poddane ubojowi z konieczności, należy skontaktować się z najbliższą rzeźnią celem ustalenia, czy istnieje możliwość przyjęcia tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.

W październiku 2014 roku Główny Inspektorat Weterynarii udostępnił na swojej stronie wykaz rzeźni przyjmujących zwierzęta po uboju z konieczności poza rzeźnią.

Na liście znajdują się następujące zakłady z  województwa lubelskiego:

  1. Spółdzielnia Rolniczo-Handlowa "Jutrzenka" 23-213 Zakrzówek ul. Kościuszki 15
  2. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe „Gramar” Sp. z o. o., 22-200 Włodawa ul. Przemysłowa 6.

Ubój z konieczności może być dokonany przez osobę posiadającą kwalifikacje, takie same jak w przypadku uboju zwierząt w rzeźni. Posiadacz zwierząt jest zobowiązany do jak najszybszego dokonania uboju zwierzęcia, aby oszczędzić mu niepotrzebnego bólu i cierpienia. Należy także spełnić wymagania dotyczące ochrony zwierząt podczas uboju. Zwierzę powinno być ogłuszone i wykrwawione zgodnie z przepisami przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje. Po uboju tusza powinna być wykrwawiona. W miejscu dokonania uboju można również, pod nadzorem lekarza weterynarii, usunąć z tuszy żołądek oraz jelita. Usunięte narządy należy oznakować (w sposób umożliwiający ich identyfikację z daną tuszą) i wraz z tuszą przewieźć do rzeźni. Transport do rzeźni powinien odbyć się najszybciej, jak to możliwe. Jeżeli czas transportu potrwa dłużej niż 2 godziny od chwili dokonania uboju zwierzęcia, należy zapewnić warunki chłodnicze.

Zanim mięso zostanie wprowadzone na rynek, lekarz weterynarii dokona badania poubojowego i wyda ocenę przydatności mięsa  do spożycia przez ludzi. W przypadku gdy tusza zostanie oceniona jako niezdatna do spożycia przez ludzi, poddawana jest utylizacji, bądź za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona jest do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych.

Do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia muszą być dostarczone następujące dokumenty:

a) oświadczenie rolnika - stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji;

b) zaświadczenie lekarza weterynarii - stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i czas przeprowadzenia tego badania, przyczynę dokonania uboju z konieczności oraz informację na temat leczenia, jakiemu poddane było to zwierzę.

Jeżeli lekarz weterynarii  stwierdzi, że zwierzę powinno być leczone albo uśmiercone, zabieg ten  przeprowadza lekarz weterynarii przez podanie środka usypiającego. Taka tusza może zostać zutylizowana lub za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona  do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych.

W sytuacji gdy nie ma rzeźni, która zgodziłaby się na przyjęcie tuszy wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności rolnik może zdecydować się na leczenie zwierzęcia, uśmiercenie go lub przeprowadzenie uboju w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. W przypadku zdrowych zwierząt takich jak: cielę do 6 miesiąca życia, świnia, owca, koza,  które uległy wypadkowi, istnieje możliwość  dokonania uboju zwierzęcia w celu pozyskania mięsa na własny użytek. Przy uboju tych zwierząt nie jest konieczna obecność lekarza weterynarii, niemniej jednak pozyskane mięso nie może być oferowane do sprzedaży. Ubój z konieczności na własny użytek nakłada na rolnika takie same zasady jak przedstawione powyżej.

Jeżeli nastąpi śmierć zwierzęcia, zwłoki należy poddać utylizacji, w tym przypadku koszty utylizacji pokrywa Agencja Restrukturyzacji  i Modernizacji Rolnictwa.

W każdym przypadku przeprowadzenia uboju z konieczności zwierząt z gatunku bydło, owce, kozy lub świnie, konieczne jest powiadomienie o tym zdarzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Należy pamiętać, że ubój bydła, owcy lub kozy należy zgłosić w terminie 7 dni, natomiast ubój świni w terminie 30 dni od dnia dokonania uboju z konieczności.

Często transport do odległej ubojni może okazać się nieopłacalny, bądź problematyczny, dlatego też najczęściej ubite zwierzę będzie przeznaczone na własne potrzeby.

Grażyna Różycka