Najważniejszym zadaniem jesiennych zabiegów regulujących pokrój roślin rzepaku ozimego jest ograniczenie wzrostu łodygi ku górze. Chodzi o to, aby rozeta liści przylegała do gleby, a stożek wzrostu był osadzony maksymalnie nisko, tak aby nie uległ uszkodzeniu w trakcie zimy. W ostatnich latach głownie w wyniku długich, ciepłych jesieni często dochodziło do zbyt mocnego wybujania roślin. Zbyt duże wydłużenie pędu głównego najczęściej występuje na plantacjach, gdzie rośliny przed 20 września osiągają fazę 6 liści.